• Tentative Treatment Plan

          Extraction / Non-extraction

ตารางนี้ จะแสดงผลให้เราทราบทันที ว่า คนไข้เคสนี้จะต้องถอนฟันหรือไม่ (โดยใช้ การวิเคราะห์ profile และ biology of tooth movement มาช่วยพิจารณาด้วย เนื่องจากในตารางไม่สามารถ วิเคราะห์ เรื่องความสวยงาม และ tooth biology ได้ ต้องอาศัยจากทันตแพทย์ผู้รักษา ช่วยวินิจฉัย)

           Type of tooth movement (Tipping / Translation / Root Movement)

ชนิดของการของฟันหน้าบน/ล่าง ว่ามีการเคลื่อนฟันแบบไหน โดยต้องตั้งเป้าหมายของตำแหน่งของฟันบน คือความสวยงาม ยิ้มแล้วต้องสวยไม่ดูเหยิน ซึ่งความสวยนี้ ในแนว sagittal plane ก็คือ FACC ที่จะต้องตั้งฉากกับพื้น ในแนว Frontal Plane ก็คือ Occlusal Plane ที่ต้องทำมุมกับ SN-OP เท่ากับ 14 degree

ดังนั้น  Proclined / Retroclined (tipping) เราสามารถกำหนด ค่า 1/- to NA (degree) ใน SCA ให้ฟันหน้าบน Proclined / Retroclined (tipping) โดยให้ได้ค่า FACC = 0 degree (sagittal plane) หลังจากนั้น ค่อยไปปรับ Proclined / Retroclined (tipping) ที่ฟันหน้าล่าง โดยต้องรักษาค่า interincisal angle และ incisal – mand plan = 90 degree เพื่อไม่ให้เบี่ยงเบนจากค่าปกติมากเกินไป

          Translation (bodily movement)  เราสามารถกำหนด ค่า 1/- to NA (mm.)ให้ฟันหน้าบน ขยับ bodily movement หลังจากที่ เราตั้งค่า FACC=0 เรียบร้อยแล้ว หลังจากนั้น ค่อยไปปรับฟันหน้าล่างแบบ Translation 

          Extraction Site and When to extract

ขั้นตอนนี้ก็จะเป็นขั้นตอนที่หลังจากที่มีการตัดสินใจว่าจะต้องถอนฟันแล้ว  ก็ต้องถามต่อว่า แล้วต้องถอนฟันซี่ไหน และถอนช่วงเวลาไหน ซึ่งโดยทั่วไปก็จะเห็นเป็นประจำหมอก็จะสั่งว่า ถอน ซี่ 4 จำนวน 4 ซี่ แล้วผลที่ตามมา ก็จะเกิดปัญหาเวลาจบเคส ก็จะเคสโดยยังมี overjet เหลืออยู่ หรือ ฟันหน้า  Retroclined มากเกินไป เนื่องจากขาดการวินิจฉัย Anchorage Requirement และ Anchorage Preparation ที่ถูกต้อง :ซึ่งถ้าได้มีการทำ SCA ก่อนจะทำให้มีความแม่นยำมากขึ้นในการหา Anchorage Requirement และ Anchorage Preparation 

          Open / Close space extracted

ในบางครั้ง เมื่อคนไข้มาหาเรา ก็จะมีฟันบางซี่ถูกถอนไปแล้ว และบางครั้งก็จะยิ่งแย่ไปอีกฟันที่ถูกถอนไปก่อนเป็นตำแหน่งฟันที่ไม่ควรถอนสำหรับความผิดปกติแบบนั้นๆ เช่น คนไข้ skeletal cl.2 แต่ฟันกรามบนถูกถอนไปแล้ว ซึ่งก็จะทำให้สถานการณ์ในการจัดฟันยากขึ้น เนื่องจาก Anchorage Requirement ก็จะมากขึ้นด้วย ก็จะส่งผลในการหาเครื่องมือจัดฟัน (Anchorage Preparation) มาช่วยในการจัดฟัน ยากขึ้นด้วย เช่นอาจจะต้องใช้ TADs หรือ FORSUS เป็นต้น

          Expansion or Constriction

ในอดีตสมัยเรียนจัดฟันตอน undergrad อาจารย์เคยถามว่า เราจะทำ expansion ได้แค่ไหน เราก็งง เอ้อ… ได้แค่ไหนดี และเท่าที่จำได้ ก็ไม่ได้รับคำตอบออกมา เมื่อถึงมาตอนเรียนจัดฟัน อาจารย์ก็บอกว่า ให้หาอัตราส่วน ระหว่างความกว้าง ต่อ ความสูงของเพดาน ดาม่อนเองก็มี philosophy ของตัวเอง คือการขยายขากรรไกรมากที่สุดจนกว่าธรรมชาติจะอนุญาติให้ขยาย (Physiology Adaptability)  เพื่อให้เป็นที่อยู่ของลิ้น และ คนไข้สามารถกลืนน้ำลายได้ถูกต้องโดยลิ้นดันเพดานขณะกลืนน้ำลายหรืออาหาร แต่ที่ MSI จัดฟันในระบบ AVS เราจะต้องคำนึงถึง 2 ปัจจัย ทั้งทางด้าน Physiology Adaptability และ Smile Appearance ดังนั้น วิธีที่ใช้ในการวินิจฉัย (Dianosis) และวางแผนการรักษา (Treatment Plan) จึง ขยายขากรรไกรให้กว้างที่สุดเท่าที่ธรรมชาติจะอนุญาติ (Physiology Adaptability) แต่ต้องยังคงต้องรกษาขนาด Buccal Corridor ไว้ประมาณ 3-5 mm. 

          IPR / Built up

Interproximal Reduction คือ การกรอแต่งกันด้านประชิด ในกรณีนี้โดยมีวัตุประสงค์เพื่อแก้ไขปัญหา TSD หรือ TSD-Alike เท่านั้น ไม่เกี่ยวกับการ แก้ไข Gingival Black Triangleโดยขั้นตอนนี้จะทำในขั้นตอน Finishing อย่างไรก็ตามโดยส่วนใหญ่เราจะแก้ไข Gingival Black Triangle ควบคู่ไปด้วย เราจะสามารถดูจากตาราง SCA ได้เลยว่าเราจะต้องทำ IPR ที่ quadrant ละกี่มิลิเมตร

          FORSUS / TADs

needed ขั้นตอนนี้เป็นขั้นตอนการทำ Anchorage Preparation โดยการเลือก Orthodontic Tools ว่าเครื่องมือชนิดไหนจะเหมาะกับเคสดังกล่าว ซึ่งจะต้องวินิจฉัย และ วิเคราะห์จากค่าต่างๆใน SCA ในส่วนของ Anchorage Requirement